Living the Dutch American dream.
Het heeft even geduurd voordat ik mijn verhaal af had, maar hier is het eindelijk.
In de BigTwin van Januari 2005 schreef ik al over mijn motorjaar 2004 en daarin eindigde ik met, volgend jaar naar Amerika.
Dus in 2005 was het zover, we gingen naar Amerika, de droom ging uitkomen.
Op 23 Mei vertokken Bianca, Ben, Marleen en ik vanaf Schiphol naar Wassington om daar een overstap te maken naar LA.
Daar aangekomen waren we helemaal kapot, want we hadden al 1,5 dag ons bed niet gezien, door wachten en overstappen enz, maar in LA aangekomen wordt je aardig wakker geschud door de Amerikaanse douane die staan tegen je te schreeuwen dat je je schoenen en trui uit moet doen, je riem, horloge, portomonee af moet geven, het leek wel een concentratiekamp, maar alles voor de veiligheid, dus je zal wel moeten.
Eenmaal buiten ben je alles snel vergeten, je staat meteen te kwijlen van alle grote vette auto’s, bij de eerste Hummer stonden we allemaal te oh’en en ah’en, maar na 5 Hummers en 8 Limo’s in een half uur stop je daar wel snel mee, Super !!
Snel naar het hotel om lekker te gaan slapen, maar ‘smorgens om 5 uur was ik al weer wakker door het tijdsverschil, dus dan ga je maar voor het raam zitten kijken hoe er 10 banen snelweg in de file staan ( en wij maar klagen ) en hoe er een echte Amerikaanse Poltieauto een andere auto aanhoud, dat zie je normaal alleen maar op tv.
Om 8.00uur zaten we aan ons eerste Amerikaanse ontbijt wij vonden het al heel wat, maar voor Amerikaanse begrippen was dit een hongermaaltje, daar zouden we gaandeweg wel achterkomen.
Om 10.00uur waren we bij Eagle Rider in LA om onze HD Road-
Meteen de snelweg op richting Hollywood en BeverlyHills, na een half uurtje rijden stonden ook wij in de 5 banenfile, dus besloten we om er af te gaan en de filmsterrenwijk later te gaan bekijken en nu vast richting Las Vegas te rijden.
Ik dacht een binnendoor route te weten, maar dat bleek een route door east-
Bij de eerste de beste Mc Donalds zijn we de weg gaan vragen bij een gewapende bewaker ( kan je nagaan ), het eerste wat hij zei was, rechtdoor rijden en nergens voor stoppen, jullie zijn hier helemaal niet veilig, dus opstappen en wegwezen.
Na een tijdje kwamen we op de goede snelweg richting Las Vegas en na een paar stoppen bij Harley dealers en een overnachting, kwamen we na 1,5 dag rijden door drukte op de snelweg en hitte in de dessert, aan in Las Vegas, SUPER !!
We hadden een motel gevonden aan de strip, naast het Harley Davidson Cafe, waar we natuurlijk gegeten hebben, ook gaaf, daar rijden de Harley’s op een soort rails boven je hoofd door het restaurant.
Na een hele dag en avond door Las Vegas gelopen te hebben en heerlijk gegeten te hebben zijn we de volgende dag weer opgestapt en naar de HD dealer van Las Vegas gereden, wat een tent zeg, en blijkt nog een Nederlandse eigenaar te hebben ook ( vd Wiel ), dus daar even gezellig praatje gemaakt en de halve tent leeg gekocht, om vervolgens naar Death Valley te rijden. Eerst witte shirts en veel water gekocht en toen op pad.
Nou de naam Death Valley is niet zomaar verzonnen, 50 graden celcius in de schaduw en die schaduw is nergens te vinden in de woestijn. De hele dag door de woestijn gereden en ineens komt er uit het niets een oase met groen gras, palmbomen en een golfbaan, welke idioot wil er met deze hitte nu golfen?
Aan het einde van de dag kwamen we aan in Lone Pine een echt western dorp, waar alle bekende en minder bekende westernfilms van oa John Wayne zijn opgenomen, daar wil ik zeker nog eens naar toe. Heerlijk geslapen in een motel met een super uitzicht op de besneeuwde berg Mount Withney.
De volgende dag gingen we weer op pad en nu richting Yosemite, maar daar aangekomen bleek die gesloten te zijn wegens sneeuwval??, dus moesten we een kleine 100 mijl om, maar dat was geen straf, want we reden een gigantisch mooi bos in met bomen zo hoog dat je de top niet eens kon zien en er lag een beetje sneeuw, maar dat beetje sneeuw werd een beetje meer,3 meter hoge sneeuwmuren reden we ineens door, gaaf joh.
Nadat we dit bos uitgereden waren gingen we in een paar dagen richting San Fransisco, hier wilde we een hotelletje zoeken, maar ook hier gingen we weer de fout in, want we reden de GoldenGateBridge voorbij en reden chinatown in, dus hier vragen naar een goedkoop hotelletje werkte niet, want ze verstonden geen eens engels.
Maar weer teruggereden en toen een leuk goedkoop hotelletje gevonden, die vent gaf al korting omdat we uit Nederland kwamen en toen ik zei dat hij erg duur was verlaagde hij meteen de prijs nog een keertje, dat was dus snel verdiend.
‘smiddags naar de Harley dealer inkopen doen en daarna met de bus naar de haven, met uitzicht op Alcatras en de zeeleeuwen bij pier 39.
‘savonds heerlijk gegeten en naar de oude tram gekeken, waar een rij voor stond van een paar honderd man.
De volgende dagen zijn we langs de kustweg old highway1 via , santa Barbara en Malibu naar LA teruggereden en hebben na een overnachting in LA onze motoren ingeleverd en onze auto opgehaald. Dit duurde een kleine 3 uur, want we kregen een drop off rekening voorgeschoteld, omdat we de auto in Florida weer zouden inleveren, maar dat was een actie in Nederland en die hoefde we niet te betalen, alleen duurde dat even voordat ze dat door hadden. Na een hoop gesteggel konden we onze Chevrolet Trailblazer inladen en op pad.
De eerste bocht ging ik al de fout in, want ik sloeg ergens af waar het niet mocht, dus zwaailicht en sirene achter me, Politie, met zijn hand op zijn wapen kwam hij naar ons toe en na uitgelegd te hebben wat ik fout deed en te horen dat we uit Nederland kwamen mochten weer verder.Op naar Hollywood en BeverlyHills.
Via Hollywood zijn we naar Palm Springs ( filmsterrenstadje in de woestijn )gereden en daarna via, Flagstaff naar de grand Canyon, ook weer adembenemend,
vervolgens Hooverdam, een oude goudmijn, met allemaal oude auto’s, vervolgens zijn we via Yoshua tree park, red rock canyon, slide rock canyon enz, naar new mexico gereden, je valt van de ene verbazing in de andere, zo mooi allemaal.
Vervolgens zijn we via een 170 mijl lange weg met 5 huizen naar Amerillo gereden ( weg van het liedje ) en reden we richting Dallas Texas waar we onze vrienden Charlie en Joyce zouden ontmoeten.
In Colleyville Dallas Texas aangekomen, stond Charlie de motoren al te poetsen.
Na onze spullen te hebben uitgeladen en zijn huis te hebben bekeken zijn we op de HD electraglide gestapt ( hij heeft er 5, dus kies maar uit ) en door de buurt gaan toeren richting Joyce, want die gingen we van haar werk halen, wat een huizen, echt net als in de serie Dallas. De volgende dag zijn we na een aanrecht vol met ontbijt te hebben leeggegeten, op de motor gestapt en naar een Harley dealer en naar Easyriders gereden voor de nodige shirts en hebbedingetjes. Daar aangekomen kwamen ook George en nog een paar vrienden van Charlie en Joyce ons vergezellen, dus gingen we met een groep van 9 een rit maken, erg gezellig.
De volgende dag gingen we naar downtown Dallas, naar de plek waar JFK is doodgeschoten en naar een vriend van Charlie, die woont in een penthouse op de Dallas racetrack, waar de indycars het weekeind erna zouden rijden, vervolgens naar het oude westerndeel van Texas en allerlij andere mooie plekjes in Dallas, dat is makkelijk als er iemand uit de omgeving bij is.
Na 5 dagen in en om Dallas te hebben vertoefd gingen we weer verder, nu naar New Orleans ( 5 weken voor de orkaan !! ), waar we een hotelletje hadden op loopafstand van Bourbon street, dus ‘savonds de French quarter in, apies kijken.
De volgende dag zijn we naar Orlando Florida gereden, waar we de auto weer hebben ingeleverd en weer 2 roadkings hebben opgehaald, om een " ronde" Florida te doen.
Eerst hebben we ‘savonds nog even door Orlando gelopen en heerlijk gegeten bij Chilly’s, dat had ik van mijn collega Rogier gehoord dat je daar zo heerlijk kon eten, nou er was geen woord van gelogen, we zijn in 1 week Florida 4 keer bij Chilly’s geweest.
De volgende dag zijn we naar Daytona gereden en ook daar, net als bij elke Harley Dealer die we tegen kwamen hebben we natuurlijk weer kleding gekocht.
Na Daytona zijn we langs de kust via Palm Beach en allerlij surfdorpjes naar Miami gereden, wat 1 groot gekken huis bleek te zijn, er was geen wijs uit de wegen te komen, dus snel naar de Harley Dealer en wegwezen. Bij de Harley Dealer aangekomen, bleek er weer een nederlandse te werken en die vertelde ons dat op dat moment Billy Joel in de zaak rondliep, dat is heel gewoon daar.
Vanuit de dealer zijn we weer verder gereden en een beetje verdwaald in Miami, dus stoppen om de wg te vragen, ik zag een klein restaurantje met allemaal mannen in nette pakken met zonnebrillen en dikke auto’s, dus ik denk daar kan ik het wel vragen, bleek waarschijnlijk een of ander maffia meeting te zijn, want de oudste van het stel werd meteen afgeschermd en een of andere kleerkast ging mij in half engels half italiaans de weg wijzen, het bestaat dus echt in Miami.
Na Miami zijn we verder rond Florida gereden, via de everglades, waar we met een Airboot de moerassen op geweest zijn om krokodillen te zien.
Na nog een paar dagen in Florida rond gereden te hebben zijn we na een week weer aangekomen in Orlando, waar we de motoren weer hebben ingeleverd.
Met pijn in ons hart moesten we de volgende dag weer naar het vliegveld, om na bijna 10.500 km in 4 weken,de lange oversteek naar ons kleine krappe landje weer te gaan maken, bah.
In het vliegtuig hebben we meteen weer afgesproken om in 2007 weer te gaan, maar door allerlei redenen is dat er niet van gekomen, maar……….in 2008 gaan we weer en dan gaan Bianca en ik zelfs trouwen in Las Vegas!!
De grote Amerikaanse auto’s ben ik in tussen wel aan gewend, want ik ben bij een bedrijf gaan werken waar we zelf Amerikaanse auto’s importeren en onderhouden, Super !!
Kijk zelf maar eens op www.centuryusa.nl , dan kan je zelf ook een beetje het Amerika gevoel krijgen.
Tekst; Richard vd Wel
